Paasmaandag, geen meubelboulevards, geen pretparken, geen bollenvelden. Niets van dat al. Over de filevrije N360 langs het Damsterdiep naar het ontwakende Appingedam. En ook hier volop zon. Parkeerplaats direct naast het Damsterdiep én met kanosteiger.

Foto: Jeffrey Luppes

Na de briefing van Jeffrey, onze tochtleider, starten we met een rondje Stad Appingedam. Monumentale panden, boogbruggen, keukens hangend boven het water, een uniek oord. En… nog geen Chinees te bekennen. Dus niet verder vertellen.

Tijd voor het echte werk. We peddelen op de Groote Heekt richting het Hoge Land. Vlak, de akkers nog kaal. De klei oogt keihard. Hoe kan hier een plantje de kop op steken? En toch is deze zeeklei vruchtbare grond. Een hoge schoorsteen naast enkele schuren vertelt ons dat hier ooit stenen werden gebakken. Een steenfabriek zoals er op het Hoge Land vele hebben gestaan. Zij boden veel werkgelegenheid. Geen eentje meer van over.
We passeren Jukwerd, Marsum, Nijenklooster. Bij de afslag Krewerdermaar wordt gepauzeerd. Van onder zijn achterluik tovert Jeffrey een heuse paasbrunch tevoorschijn. Eieren, diverse paasbroodjes, suikerbrood, vruchtensap, een ware traktatie. We laten het ons smaken. Pieter vertelt over hoe de Canadezen hier in april 1945 het ingeklemde restant Duitsers hebben verslagen.

En verder gaan we weer over het Krewerdermaar, Leege Maar en linksaf het Godlinzermaar op. De Groninger maren kronkelen nogal. Met de fikse wind erbij moeten we flink aan de bak. Opkanten, het bij Lutger aangeleerde komt goed van pas. Jeffrey, een echte vogelaar, ziet een meerkoet en weet het nest te spotten. Losdorp, Godlinze en Lutjerijp laten we rechts liggen. Bij Oosterwijtwerd willen we pleisteren. Helaas, het café-restaurant staat leeg. Nu komen boterhamzakjes en thermoskannen goed van pas. We moeten bijtanken om zo de alom gevreesde “hongerklop” te voorkomen. De laatste etappe wordt namelijk zwaar, fikse tegenwind. Geleidelijk aan komt ieder in zijn/haar eigen tempo; het peloton valt uiteen. En zo komt de één na de ander bij het eindpunt. Moe voor even, maar voldaan over de volbrachte tocht. Een vermelding in het bijzonder voor Paul Oud. Vorig jaar een rondje Zuidlaardermeer, nu net begonnen met de instapcursus, weet hij de tocht geheel op eigen kracht te volbrengen. Chapeau!

Bij de evaluatie klonk alom lof over de tocht en de wijze waarop het geheel verzorgd is. Jeffrey, bedankt!

Ebel Drent